- niger
- 1.
nĭger, gra, grum ( gen. fem. nigraï, Lucr. 4, 537; comp. nigrior, Ov. H. 18, 7), adj., black, sable, dark, dusky (cf.: ater, pullus).I.Lit.:II.
quae alba sint, quae nigra, dicere,
Cic. Div. 2, 3, 9:quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses,
Verg. E. 2, 16:hederae nigrae,
id. G. 2, 258:silvae (= umbrosae),
Hor. C. 1, 21, 7:frons,
id. ib. 4, 4, 58:collis,
id. ib. 4, 12, 11:lucus,
Ov. F. 3, 295 (for which atrum nemus, Verg. A. 1, 165):caelum pice nigrius,
Ov. H. 18, 7:nigerrimus Auster,
i. e. causing darkness, Verg. G. 3, 278; so,venti,
Hor. C. 1, 5, 7:Eurus,
id. Epod. 10, 5:nigros efferre maritos,
i. e. killed by poison, Juv. 1, 71; cf.:pocula nigra,
poisoned, Prop. 2, 20, 68 (3, 23, 10).—Prov.: facere candida de nigris;nigra in candida vertere,
to turn black into white, Juv. 3, 29; cf. Ov. M. 11, 315.— Subst.: nĭgrum, i, n., a black spot, Ov. A. A. 1, 291.—Trop.A.Of or pertaining to death:B.nigrorumque memor, dum licet, ignium (= lugubris rogi),
of the funeral pile, Hor. C. 4, 12, 26:hora,
Tib. 3, 5, 5:dies,
the day of death, Prop. 2 (3), 19, 19:Juppiter niger,
i. e. Pluto, Sen. Herc. Oet. 1705.—Sad, mournful:C.domus,
Stat. S. 5, 1, 18; Val. Fl. 3, 404.—Unlucky, ill-omened: huncine solem Tam nigrum surrexe mihi? Hor. S. 1, 9, 72; Prop. 2, 21, 38 (3, 25, 4): lapis, the spot in the Comitium where Romulus or one of his adherents was slain, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—D.Of character, black, bad, wicked:2.Phormio, nec minus niger, nec minus confidens, quam ille Terentianus est Phormio,
Cic. Caecin. 10, 27:hic niger est, hunc tu, Romane, caveto,
Hor. S. 1, 4, 85.Nĭger, gri, m., a Roman surname:3.Aquilius Niger,
Suet. Aug. 11.Nĭger, gris, m., a river in Africa, Mart. Cap. 6, § 673; v. Nigris.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.